Projekt "Akademia Stypendysty" jest autorskim pomysłem funduszu, skierowanym na śródroczną pracę z młodzieżą - stypendystami funduszu.

Jan Paweł II, Karol Józef Wojtyła, urodził się 18 V 1920 w Wadowicach. Zmarł 02 IV 2005 w Rzymie. Został wybrany papieżem na konklawe w dn. 16.10.1978 Teolog, filozof, etyk. Po maturze w Wadowicach studiował w latach 1938-39 filologie polską na Uniw. Jagiellońskim. Był aktorem (Studio 39, Teatr Rapsodyczny) Podczas okupacji 1940-44 pracował fizycznie w kamieniołomach Zakładów Chemicznych Solvay w Krakowie. W latach 1912-45 uczestniczył w tajnych kompletach Wydziału Teologicznego UJ, W roku 1946 ukończył teologie i otrzymał święcenia kapłańskie. Studia teologiczne kontynuował na Angelicum w Rzymie pod kierunkiem R Garrigou-Lagrange'a.(doktorat Zagadnienie wiary w dziełach św. Jana od Krzyża 1948) Po powrocie do kraju w latach 1948-51 pracował jako wikariusz w Niegowici k. Bochni, oraz w Krakowie (duszpasterz akademicki w Krakowie) W 1953 habilitował się na UJ (Ocena możliwości zbudowania etyki chrześcijańskiej przy założeniach systemu Maxa Schelera, wyd. wraz z innymi tekstami w 1959) Od 1954 prowadził wykłady z teologii moralnej i historii doktryn etycznych na KUL. (w latach 1956-78 kierownik tejże katedry) Uprawiał też silnie zintelektualizowaną twórczość literacką (pod pseudonimami Andrzej Jawień, Stanisław Andrzej Gruda, Piotr Jasień) Poświęconą zagadnieniom relacji historycznych, narodowych, i etycznym, podejmujących dialog z tradycją polskiej literatury romantycznej. (A. Mickiewicz, J. Słowacki, C. Norwid) W 1958 mianowany biskupem pomocniczym archidiecezji krakowskiej. 30 XII 1963 został mianowany arcybiskupem i metropolitą krakowskim. Uczestniczył w pracach Soboru Watykańskiego II (uważany za jednego z autorów konstytucji duszpasterskiej o Kościele w świecie współczesnym (Gaudium et spes) W roku 1967 został kardynałem. Jako arcybiskup krakowski dokonał reorganizacji struktur archidiecezji, zreformował kurie, zainicjował synody: archidiecezjalny i metropolitalny. Popiera ruch ekumeniczny i dialog międzyreligijny (m.in, z Żydami); mecenas nauki i kultury oraz autorytet moralny dla wiernych i działaczy opozycji demokratycznej, której inicjatywy wspierał. Pełnił ważne funkcje w Kościele, W Polsce (m.in. wice-przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski) i w świecie (brał udział w przygotowaniu encykliki Pawła VI Humanae vitae. Wielokrotnie wybierany do Rady Sekretariatu Synodu Biskupów). 16 X 1978 wybrany na papieża (jako pierwszy od 458 lal papież, spoza Italii), przyjął imię Jan Paweł II na znak pragnienia kontynuacji dziedzictwa 3 bezpośrednich poprzedników (Jana XXIII, Pawła VI, i Jana Pawła I). W czasie Jego pontyfikatu ogłoszono Katechizm Kościoła katolickiego (1992, wyd. pol, 1994), przeprowadzono reformę prawa kanonicznego (Nowy Kodeks Prawa Kanonicznego 1983 i Kodeks Kanonów Kościołów Wschodnich) Poprzez reorganizację Kurii Rzymskiej nastąpił proces umiędzynarodowienia kolegium kardynalskiego. Przyspieszenia nabrał dialog ekumeniczny (np, encyklika Ut unum sint) i miedzy religijny. Papież po raz pierwszy w dziejach, złożył wizytę w synagodze (1986) i w meczecie (2001) Z jego inicjatywy zorganizowano w Asyżu Światowy Dzień Modlitwy o Pokój (1986) Wzięli w nim udział przedstawiciele niemal wszystkich religii świata. J.P.II, wzmocnił posoborową Instytucję Synodu Blskupów (po raz pierwszy odbyły się synody kontynentalne, 2-krotnie Synod dla Europy oraz synody: dla Afryki, obu Ameryk,Azji i Australii), Papież wprowadził do kalendarza Kościoła powszechnego kilka nowych uroczystości, m.in. Światowy Dzień Młodzieży, i Światowy Dzień Chorego. Był również reformatorem religijnym, zmodyfikował tradycyjną modlitwę różańcową (do dając do niej 5 tajemnic światła), ożywił kult Bożego Miłosierdzia (ustanowienie Święta Miłosierdzia). Szczególną cechą pontyfikatu Jan Paweł II , było pielgrzymowanie; papież odbył 104 podróże zagraniczne, m.in.: do Izraela, muzułmańskiej Syrii, prawosławnej Grecji, na Kubę i do państw byłego ZSRR (Ukraina, Litwa, Łotwa, Estonia, Gruzja, Kazachstan, Armenia) oraz ok. 150 pielgrzymek na terenie Włoch. Papież kilkakrotnie odwiedził też Polskę: 1979, 1983, 1987, 1991 (2-krotnie), 1995 (nieoficjalnie), 1997, 1999 i 2002. Podczas jego pontyfikatu Polska nawiązała stosunki dyplomatyczne ze Stolicą Apostolską (1989), podpisano również konkordat (1993 ratyfikacja 1998).Zagraniczne pielgrzymki J.P.II miały także zdaniem wielu komentatorów, konsekwencje społeczno-polityczne. Papieżowi przypisuje się wpływ na procesy demokratyzacji w krajach rządzonych przez dyktatury (np, Filipiny, Haiti, Chile, i Paragwaj), a zwłaszcza na upadek komunizmu (przyczyniły się do tego jego pielgrzymki do Polski, poparcie udzielone Solidarności, oraz nauczanie, w którym wiele miejsca poświęcał prawom człowieka), W uznaniu zasług dla RP w roku 1993 J.P.II został odznaczony Orderem Orła Białego. Istotne znaczenie miały papieskie inicjatywy, których celem było za prowadzenie pokoju, np. podczas wojny w Zatoce Perskiej i na Bałkanach. W czasie pontyfikatu papieża J.P.II poważnie wzrósł autorytet papiestwa (również polityczne ), a Stolica Apostolska nawiązała stosunki dyplomatyczne z wieloma państwami (m.in. z Izraelem, USA i Rosją). Papież 2-krotne odwiedził siedzibę ONZ w Nowym Jorku (1979, 1995). W dniu 13 maja 1981, podczas audiencji generalnej na Placu św. Piotra w Rzymie o godzinie 17:19, Jan Paweł II został postrzelony przez tureckiego zamachowca Mehmeta Ali Agcę w brzuch oraz rękę. Wierni dostrzegli pewien niezwykły związek. Zamach miał miejsce 13 maja, dokładnie o tej samej godzinie i minucie, co pierwsze objawienie Matki Boskiej w Fatimie w roku 1917. Potem wielokrotnie cierpiał z powodu różnorodnych dolegliwości będących następstwem postrzału. Papież nigdy nie ukrywał swoich niedomagań przed wiernymi, ukazując wszystkim oblicze zwykłego człowieka poddanego cierpieniu. Istotnym elementem papieskiej wizji rozwoju chrześcijaństwa były kanonizacje i beatyfikacje. Wśród blisko 2 rys. świętych i błogosławiony wyniesionych na ołtarze przez J.P.II było 9 świętych z Polski: królowa Jadwiga, Kinga, M.H. Kowalska (siostra Faustyna), M. Kolbe, A. Chmielowskl, R. Kalinowski, Jan Sarkander, M. Grodziecki i Jan z Dukli. Z innych krajów m.in. Teresa Benedykta od Krzyża (E. Stein), ojciec Pio i biogostawieni Fra Angelico , Jan Duns Szkot, Matka Teresa z Kalkuty, Jan Escriva de Balaguer, założyciel Opus Dei. Oraz ofiary nazizmu (m.in. 108 polskich męczenników) i komunizmu (m.in. 26 męczenników greko-katolickich), Również wyniesiona na ołtarze została pierwsza w dziejach Kościoła para małżeńska Maria i Luigi Beltrame Quattrocchi. Jan Paweł II ogłosił św. Teresę od Dzieciątka Jezus Doktorem Kościoła, a świętych Cyryla i Metodego, Brygidę, Katarzynę Sieneńską i E. Stein współ-patronami Europy. Papież cieszył się w świecie duża popularnością, w spotkaniach z nim uczestniczą tłumy wiernych (doceniały to także media, przyznając mu tytuł Człowieka Roku, np. 1995 ?Time") Jednocześnie jego nauka budziła opór niektórych środowisk w Kościele (zwłaszcza w Europie Zach.), zarzucających mu konserwatyzm etyczny (bezkompromisowe stanowisko wobec aborcji, antykoncepcji i rozwodów) Również konserwatyzm religijny: (propagowanie kultu maryjnego, sprzeciw wobec kapłaństwa kobiet, apologię celibatu). W historię Kościoła J.P. wpisał się m.in. jako autor idei nowej ewangelizacji, orędownik pojednania religijnego, sprawiedliwości społecznej, i godności człowieka. Również jako papież Wielkiego Jubileuszu Roku 2000, który dokonał rachunku sumienia i publicznie wyznał winy Kościoła oraz, przyczynił się do integracji katolicyzmu w skali świata. (np. w jubileuszu młodych wzięło udział 2 mln uczestników). W 2004 papież został uhonorowany nagrodą Karola Wielkiego. J.P.II jest autorem 14 encyklik (w tym także kilku encyklik społecznych): Redemptor hominis (1979), Dives in misericordia (1980), Laborem exercens (1981) Slavorum Apostoli (1985), Dominum et Vivificantem (1986), Redemptoris Mater (1987), Sollicitudo rei socialis (1987) Redemptoris missio (1990), Centesimus annus (1991), Veritatis splendor (1993) Evangelium vitae (1995), Ut unum sini (1995), Fides et ratio (1998), Ecclesia de Eucharistia (2003). Inne jego dokumenty to 15 adhortacji (m.in. Familiaris consor-tio 1981, Christifideles laici 1988, Ecclesia in Europa) i wiele listów apostolskich, np.: Tertio millennio adveniente, Ordinatio sacerdotalis (o udzielaniu świeceń kapłańskich wyłącznie mężczyznom), Dies Domini, Novo millennio ineunte oraz listy o chrześcijańskim sensie ludzkiego cierpienia, Do rodzin, kobiet, dzieci, czy artystów. Wydał także: ?U podstaw odnowy? - studium o realizacji Vaticanum II (1972), rekolekcje wygłoszone dla Pawła VI - Znak, któremu sprzeciwiać się będą (1976), Przekroczyć próg nadziei (1994, wyd. pol. 1994), duchową autobiografię Dar i Tajemnica (1996, wyd. pol. 1996), poemat Tryptyk rzymski (2003, wyd. pol. 2003), duchową autobiografie dotyczącą czasów kiedy byt biskupem krak. Wstańcie, chodźmy! (2004, wyd. pol. 2004) oraz Pamięć i tożsamość (2005, wyd. pol. 2005) będącą próbą chrześcijańskiego spojrzenia na historię XX w. Na podstawie wywiadu udzielonego A. Frossardowi powstała książka Nie lękajcie się! (1982, wyd. pol. 1982). Pontyfikat J.P. byt jednym z najdłuższych w historii Kościoła. J.P., przeciwny wojnie w Iraku (rozpoczęła się III 2003), przyczynił się, zdaniem komentatorów do tego, że nie traktowano tego konfliktu jako zderzenia cywilizacji". W ostatnich miesiącach życia Jan Paweł II - wzbudzał powszechny szacunek stosunkiem do własnego cierpienia. Umierał właściwie na oczach świata. W tym czasie modlili się za niego wyznawcy innych religii(zwłaszcza żydzi i muzułmanie). Jego pogrzeb był wielką manifestacją jedności (uczestniczyło w nim, wg różnych szacunków, 2-5 mln osób, w tym wielu przedstawicieli innych wyznań i religii, oraz oficjalne delegacje z ok. 150 państw) Zebrani domagali się od Kościoła rychłej kanonizacji. Po śmierci J.P.II nazywany został Wielkim. 13 V 2005 pap. Benedykt XVI ogłosił decyzję o rozpoczęciu procesu beatyfikacyjnego swego poprzednika. Poglądy filozoficzne J.P.II to przede wszystkim filozofia człowieka. Jego stanowisko to personalizm perfekcjonistyczny. (tj.uznający za istotne doskonalenie się osoby, przyznający zarazem istotne miejsce życiu małżeńskiemu i rodzinnego). Za punkt wyjścia J.P. obrał bezpośrednie doświadczenie człowieka i w tym sensie jest to podejście fenomenologiczne. Jednak za podstawową daną owego świadczenia uznawał wolny czyn osoby, , więc odpowiedzialny i podlegający ocenie moralnej. Człowiek jest zatem jako istota działająca i rozwijająca się moralnie. Ponieważ jedynym źródłem bezpośredniego doświadczenia moralnego jest zjawisko sumienia, dostępne jedynie w fenomenologicznej analizie przeżywania, tylko taka analiza może umożliwić prawidłowe ujęcie osoby ludzkiej. Podstawowe dla myśli J.P.II jest odróżnienie czynu i uczynnienia - tego, co ktoś świadomie czyni, i tego, co się w nim czy z nim tylko dzieje. Odróżnienie to wymaga odwołania się do przeżycia, analizy osobowej struktury samostanowienia. Natura społeczna znajduje swe najbardziej pierwotne i naturalne urzeczywistnienie i wyraz w małżeństwie i rodzinie. W małżeństwie i rodzicielstwie, w oblubieńczym sensie ciała, ukazuje się najwyraźniej dar całego człowieka jako sens miłości. W swych encyklikach (przede wszystkim Laborem exercens, Sollicitudo rei sodalis, Centesimus annus) J.P.II sformułował oparte na tej antropologii zasady porządkuspołecznego. Ustrój społeczny musi pogodzić różnorakie dążenia ludzkie z dobrem wspólnym we współdziałaniu wspólnoty wolności i solidarności, zwłaszcza w trosce o słabszych, poszanowaniu prawa naturalnego i godności osoby. Relatywizm etyczny prowadzi do jawnego lub ukrytego totalitaryzmu. Inne ważne prace filozoficzne: Miłość i odpowiedzialność (1960, wyd. 3 1982), Problem teorii moralności, w nurcie zagadnień posoborowych (1969), Wykłady lubelskie [1954-57] (1986), Zagadnienie podmiotu moralności (1991).

§1

1. Fundacja pod nazwą Fundusz Białystok Ojcu Świętemu ustanowiona została aktem notarialnym z dnia 11 sierpnia 2005 roku, repertorium A Nr 4261/2005 w Kancelarii Notarialnej w Białymstoku przy ulicy Branickiego 17a przed notariuszem Bogusławą Miecznik przez osoby fizyczne: Ks. Andrzeja Kołpaka, Roberta Tyszkiewicza, Lecha Gryko, Joannę Barbarę Dolecką - Siemieniako, Krzysztofa Dmochowskiego, Sławomira Janusza Andryszewskiego, Marka Stanisława Tyszkiewicza, Michała Ziniewskiego, Jarosława Zygmunta Dworzańskiego, Macieja Zenona Żywno.

2. Fundacja zbiera środki finansowe od darczyńców indywidualnych, firm i różnych instytucji, i z tych darowizn buduje kapitał wieczysty (kapitał żelazny). Odsetki od zainwestowanego kapitału żelaznego przeznacza na stałe finansowanie inicjatyw społecznych, zaspokajających potrzeby określonych społeczności lokalnych.

3. Fundacja prowadzi działalność na podstawie przepisów ustawy z dnia 6.04.1984 r. o fundacjach (Dz.U. z 1991 r. Nr 46, poz.203 z późn. zm.), ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz.U. Nr 96, poz. 873 z późn. zm.) oraz postanowień niniejszego statutu.

4. Fundator za zgodą Ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego, może przekazać swoje zobowiązania i uprawnienia wobec Fundacji innej fundacji, działającej na terenie kraju oraz poza granicami Rzeczpospolitej Polskiej.

5. Fundacja respektuje obowiązki nałożone na Fundatora przez prawo w zakresie poświadczania finansowania przez Fundatora działalności Fundacji.

§ 2

1. Siedzibą Fundacji jest miasto Białystok.
2. Czas trwania Fundacji jest nieoznaczony.

§ 3

1. Fundacja posługuje się pieczęcią wskazująca jej nazwę i siedzibę.
2. Fundacja może używać nazwy skróconej: Fundusz Białystok Ojcu Świętemu.

§ 4

Fundacja może ustanawiać tytuły, odznaki i medale honorowe i przyznawać je wraz z innymi nagrodami i wyróżnieniami osobom fizycznym i prawnym zasłużonym dla celów obranych przez Fundację lub dla niej samej.

§ 5

Celem Fundacji jest realizacja idei ,,żywego pomnika Ojca Świętego Jana Pawła II”, połączenie serc Białostoczan we wspólnym dziele społecznej solidarności. Celem Fundacji jest działalność na rzecz awansu cywilizacyjnego i poprawy jakości życia społeczności Białegostoku i Podlasia przez pracę w obszarach:
a. Pomocy materialnej dla młodzieży oraz prowadzenie działalności stypendialnej;
b. Pobudzaniu aktywności społeczności lokalnej;
c. Kultury, sportu i turystyki;
d. Programów naukowo - badawczych, oświaty, edukacji i wychowania;
e. Ochrony zdrowia i pomocy społecznej;
f. Przeciwdziałania patologiom;
g. Wspieranie rodziny i dziecka w zakresie wychowania;
h. Wspierania inicjatyw ważnych dla społeczności lokalnej i darczyńców.

§ 6

1. Fundacja realizuje cele statutowe inicjując i wspierając (organizacyjnie, rzeczowo lub finansowo):
a. Programy i projekty przybliżające, upowszechniające sylwetkę, dorobek i nauczanie Ojca Świętego Jana Pawła II;
b. Programy stypendialne dla dzieci i młodzieży uzdolnionej, aktywnie pracującej na rzecz swojej społeczności lokalnej, udzielającej się wolontarystycznie w działaniach na rzecz osób potrzebujących, czy też wszędzie tam, gdzie jest taka potrzeba;
c. Programy stypendialne wyrównujące szanse edukacyjne dla dzieci z rodzin ubogich i/lub pochodzących z rodzin dysfunkcyjnych, w tym także dzieci i młodzież niepełnosprawną;
d. Programy i projekty społeczne wspierające budowanie postaw obywatelskich;
e. Programy i projekty rozwijające twórczość i kreatywność młodych ludzi w kierunku aktywizacji społeczności lokalnej; promującą aktywność młodzieży;
f. Programy wydawnicze;
g. Wydawanie książek;
h. Wydawanie czasopism i wydawnictw periodycznych;
i. Organizowanie, współorganizowanie form wypoczynku letniego i zimowego dla dzieci i młodzieży;
j. Organizowanie, współorganizowanie imprez, wydarzeń kulturalnych upowszechniających sylwetkę, dorobek i nauczanie Ojca Świętego Jana Pawła II;, w tym organizowanie: festynów rodzinnych, odpustów, koncertów, happeningów, odczytów, spotkań, konferencji, seminariów, wystaw;
k. Prowadzenie działalności edukacyjnej i szkoleniowej;
l. Prowadzenie zbiórek publicznych;
m. Współpracę z organizacjami i instytucjami lokalnymi, krajowymi i zagranicznymi w zakresie wymiany doświadczeń i realizacji wspólnych programów dobroczynnych;
n. Prowadzenie programów stypendialnych dla dzieci i młodzieży, zwłaszcza szczególnie uzdolnionych;
o. Prowadzenie programów dotacyjnych dla grup młodzieżowych i innych organizacji realizujących zadania w sferze społecznej;
p. Finansowanie szkoleń wolontariuszy, organizacji pozarządowych, których cele i programy są zbieżne z celami Fundacji, oraz wspieranie rozwoju wolontariatu;
q. Wspieranie finansowe instytucji i organizacji edukacyjnych oraz nowatorskich programów edukacyjnych i nowych form kształcenia w regionie;
r. Finansowanie programów przeciwdziałania patologiom społecznym, w szczególności alkoholizmowi, narkomanii i przestępczości dzieci i młodzieży;
s. Wspieranie finansowe programów pomocy osobom bezdomnym, dzieciom z rodzin wielodzietnych, zagrożonych marginalizacją, osobom samotnie wychowującym dzieci;
t. Wspieranie rozwoju i działalności, a także samodzielne prowadzenie świetlic socjoterapeutycznych i środowiskowych dla dzieci i młodzieży;
u. Wspieranie finansowe programów rehabilitacji zdrowotnej, społecznej i zawodowej dzieci i młodzieży;
v. Organizowanie środków finansowych i finansowanie zabiegów leczniczych dla osób w stanie zagrożenia życia, które nie posiadają na to środków.

2. Oprócz realizacji inicjowanych przez siebie przedsięwzięć, Fundacja współdziała z innymi instytucjami, organizacjami i osobami dla osiągania wspólnych celów statutowych. Współdziałanie to może mieć charakter wsparcia organizacyjnego, częściowego lub całkowitego finansowania przedsięwzięcia albo pomocy w uzyskaniu niezbędnych funduszy z innych źródeł.

3. Fundacja realizuje cele statutowe także poprzez członkostwo w organizacjach zrzeszających organizacje pozarządowe polskie i zagraniczne, o celach statutowych zbieżnych lub tożsamych z celem Fundacji.

4. Żadne przejawy działalności Fundacji nie powinny być interpretowane jako zastępowanie instytucji państwowych w spełnianiu ich statutowych obowiązków.

§ 7

1. Majątek Fundacji stanowią środki finansowe oraz nieruchomości i inne aktywa nabyte przez Fundację.

2. Środki na realizację celów Fundacji i pokrycie kosztów jej działalności pochodzą z:
a. Darowizn, subwencji i spadków krajowych i zagranicznych;
b. Dochodów z aktywów, nieruchomości oraz praw majątkowych, w szczególności papierów wartościowych i innych instrumentów finansowych dostępnych na rynku kapitałowym;
c. Dochodów z darów, zbiórek i imprez publicznych;
d. Odsetek i depozytów bankowych.

3. Darczyńca, przekazując Fundacji środki majątkowe, może zastrzec, że środki te mają być przeznaczone na określony rodzaj działalności Fundacji. Jeżeli przekazaniu środków nie towarzyszy określenie celu ich wykorzystania, Fundacja może przeznaczyć je na dowolny cel statutowy.

4. Fundacja nie ma prawa podejmowania działań polegających na:
a. Udzielaniu pożyczek lub zabezpieczaniu zobowiązań majątkiem Fundacji w stosunku do członków Rady Fundacji, członków Zarządu Fundacji lub pracowników Fundacji oraz osób, z którymi członkowie Rady Fundacji, Zarządu Fundacji lub pracownicy Fundacji pozostają w stosunku pokrewieństwa, powinowactwa lub podległości z tytułu zatrudnienia wobec członków Zarządu;
b. Przekazywaniu majątku Fundacji na rzecz członków Rady Fundacji, członków Zarządu Fundacji lub pracowników Fundacji oraz ich osób bliskich, na zasadach innych niż w stosunku do osób trzecich, w szczególności, jeżeli przekazanie to następuje bezpłatnie lub na preferencyjnych warunkach;
c. Wykorzystywaniu majątku na rzecz członków Rady Fundacji, członków Zarządu Fundacji lub pracowników Fundacji oraz ich osób bliskich na zasadach innych niż w stosunku do osób trzecich chyba, że to wykorzystanie jest bezpośrednio związane z wykonywaniem zadań statutowych Fundacji Fundusz ,,Białystok Ojcu Świętemu”;
d. Zakupu na szczególnych zasadach towarów lub usług od podmiotów, w których uczestniczą członkowie organizacji, członkowie jej organów lub pracownicy oraz ich osób bliskich.

§ 8

Fundacja może gromadzić swoje fundusze w walucie polskiej oraz w walutach obcych we właściwych bankach zgodnie z przepisami polskiego prawa dewizowego.

§ 9

Fundacja nie prowadzi działalności gospodarczej.

§ 10

Organami Fundacji są:
1. Zarząd;
2. Rada Fundacji.

§ 11

1. Zarząd Fundacji składa się z trzech do siedmiu członków powoływanych przez Radę Fundacji na dwuletnią kadencję.

2. Funkcję członka Zarządu można pełnić przez więcej niż jedną kadencję.

3. Rada Fundacji powołuje Prezesa Zarządu.

4. Zarząd może wybrać ze swego grona jednego lub dwóch wiceprezesów oraz sekretarza.

5. Strukturę organizacyjną i formy działania Zarządu określa Regulamin.

§ 12

1. Zarząd kieruje działalnością Fundacji i reprezentuje ją na zewnątrz.

2. Do zadań Zarządu należy w szczególności:
a. Uchwalanie rocznych planów finansowych;
b. Uchwalanie regulaminów;
c. Podejmowanie decyzji we wszelkich sprawach nie przekazanych do kompetencji innych organów;
d. Podejmowanie decyzji o przystępowaniu do innych organizacji oraz o ich tworzeniu;
e. Przyjmowanie darowizn, spadków i subwencji;
f. Powoływanie Dyrektora Fundacji.

3. Zarząd podejmuje decyzje na posiedzeniach, w formie uchwał - zwykłą większością głosów; w razie równej liczby głosów decyduje głos Prezesa Zarządu.

4. Zarząd może powoływać pełnomocników do kierowania wyodrębnioną sferą spraw należących do zadań Fundacji.

5. Oświadczenia woli w imieniu Fundacji składają dwaj członkowie Zarządu lub jeden członek Zarządu i pełnomocnik powołany przez Zarząd.

6. Dla ważności innych pism i dokumentów wymagany jest podpis jednego członka Zarządu lub Dyrektora Fundacji.

7. Zarząd co roku, do dnia 31 marca, zobowiązany jest przedkładać Radzie Fundacji Roczne Sprawozdanie z działalności Fundacji.

8. Do oceny podejmowanych przez Fundację przedsięwzięć Zarząd może powoływać konsultantów oraz ich zespoły spośród naukowców lub praktyków i zlecać im wykonanie odpowiednich opracowań.

§ 13

1. Czynności wykonawczo-zarządzające w stosunku do uchwał Zarządu pełni Dyrektor Fundacji.

2. Dyrektor jest powoływany przez Zarząd na wniosek Prezesa. Dyrektorem może być jeden z członków Zarządu Fundacji.

3. W miarę potrzeb Prezes może na wniosek Dyrektora powołać zastępców Dyrektora.

4. Warunki pracy i płacy Dyrektora oraz jego zastępców określa Prezes i przedstawia do akceptacji Zarządu.

5. Obsługa administracyjna Zarządu i Rady Fundacji należy do biura Fundacji.

6. Biuro Fundacji podporządkowane jest dyrektorowi Fundacji.

§ 14

1. Rada Fundacji składa się z co najmniej pięciu członków.

2. Członków pierwszego składu Rady powołuje Fundator. Następnych członków Rady na miejsce osób, które przestały pełnić tę funkcję lub dla rozszerzenia składu Rady, powołuje swą decyzją Rada.

3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach odwołanie członka Rady może nastąpić w wyniku jawnego głosowania pozostałych jej członków.

4. Rada wybiera ze swego grona Przewodniczącego Rady. Przewodniczący Rady kieruje pracami Rady, reprezentuje ją na zewnątrz oraz zwołuje i przewodniczy zebraniom Rady.

5. Członkowie Rady Fundacji:
a. Pełnią swoją funkcję dobrowolnie, społecznie i bez wynagrodzenia;
b. Nie mogą być członkami Zarządu Fundacji ani pozostawać w żadnym stosunku pokrewieństwa, powinowactwa lub podległości z tytułu zatrudnienia wobec członków Zarządu.
c. Nie mogą być skazani prawomocnym wyrokiem za przestępstwo z winy umyślnej.

§ 15

1. Rada Fundacji zbiera się co najmniej raz w roku.

2. Rada Fundacji podejmuje decyzje w formie uchwał - zwykłą większością głosów; w razie równej liczby głosów decyduje głos Przewodniczącego. Rada Fundacji sprawując swe funkcje może korzystać z opinii i ocen powoływanych w tym celu specjalistów.

3. Tryb działania Rady Fundacji określa uchwalony przez nią Regulamin.

§ 16

Do zadań Rady należy w szczególności:
1. Nadzór nad działalnością Fundacji.
2. Wytyczanie głównych kierunków działalności Fundacji.
3. Powoływanie i odwoływanie Prezesa i członków Zarządu.
4. Ocena pracy Zarządu, przyjmowanie corocznych sprawozdań lub bilansu i udzielanie członkom Zarządu absolutorium. Nie udzielenie absolutorium nie ma wpływu na ich roszczenia ze stosunku pracy, jeżeli ich zatrudnienie oparte było na postanowieniach Regulaminu.
5. Podejmowanie decyzji o likwidacji Fundacji.

§ 17

Zmian w statucie Fundacji dokonuje Zarząd za zgodą Rady Fundacji. Zmiany statutu nie mogą dotyczyć celów określonych w akcie założycielskim.

§ 18

1. Rada Fundacji podejmuje uchwałę o likwidacji Fundacji w razie osiągnięcia celu, dla którego Fundacja została ustanowiona lub w razie wyczerpania środków finansowych i majątku Fundacji.

2. Jeżeli Rada Fundacji w uchwale, o której mowa w ust. 1 powyżej, nie powoła likwidatorów, likwidację Fundacji przeprowadza Zarząd.

3. Jeżeli po likwidacji Fundacji pozostaną środki finansowe, zostaną one przekazane na rzecz, wskazanych przez Radę Fundacji, innych działających na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej organizacji pozarządowych o celach zbliżonych do celów Fundacji.

Białystok, dnia 12.08.2005 r.
Zmiana: 7.02.2007 r.